- osłupiały
- osłupiały {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, osłupiałyali {{/stl_8}}{{stl_7}}'znieruchomiały; bezmyślny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Osłupiałe oczy, spojrzenia. Patrzeć osłupiałym wzrokiem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
osłupiały
Look at other dictionaries:
osłupieć — dk III, osłupiećeję, osłupiećejesz, osłupiećej, osłupiećpiał, osłupiećeli, osłupiećpiały, osłupiećpiali «znieruchomieć ze zdumienia, z przerażenia, stanąć jak wryty, zdrętwieć» Na widok niedźwiedzia osłupiał z przerażenia. Stanął jak osłupiały … Słownik języka polskiego
